Omgaan met geld als nieuw samengesteld gezin

Ongeveer 1 op de 10 Belgische gezinnen zijn vandaag nieuw samengesteld. Net als bij andere gezinnen zijn discussies over geldzaken een van de belangrijkste redenen waarom ook nieuw samengestelde gezinnen uiteenvallen.

De ene partner is zuinig en de andere vindt het veel minder erg om wat meer uit te geven? De ene wil elke uitgave en inkomst nauwgezet bijhouden, terwijl de andere dat tijdverlies vindt? Zulke verschillen - hoe groot ze soms ook lijken - hoeven echter niet onoverbrugbaar te zijn. Enkele tips ...

Wees u bewust van elkaars ‘rugzak’

Koppels - in een nieuw samengesteld gezin of niet - gaan er dikwijls vanuit dat alles op financieel vlak wel vanzelf ‘goed’ loopt. Gelukkig komt dit ook voor, maar vaak gaan we er haast automatisch vanuit dat de andere wel akkoord zal gaan met onze manier om met geld om te gaan. Overeenstemming vinden over geldzaken, vraagt echter elkaars bereidheid om te luisteren, elkaar te bevragen en te overleggen.

Sprong een vorige relatie af omwille van geldzaken? Dan is er een kans dat er allerhande negatieve ervaringen en oude conflicten over geld mee in het nieuw samengesteld gezin sluipen. Een vechtscheiding achter de rug met eindeloze discussies over geld en de boedelverdeling? Stevige schulden moeten opbouwen om de oude gezinswoning te kopen? Een stuk van een schenking verloren door een echtscheiding? Hoe transparanter u die persoonlijke ervaringen deelt, hoe opener en meer begripvol er over geldzaken gepraat kan worden.

Tip: Begrijpen jullie elkaars bestedingsgedrag niet? Probeer een dag in elkaars schoenen te staan. Iemand die zuinig is ingesteld geeft een dag veel geld uit. De ander geeft juist een dag nauwelijks iets uit. Bespreek achteraf jullie ervaringen. Zo ziet u misschien de voordelen van elkaars voorkeuren in.

Gezamenlijke rekening of niet?

Praten over geldzaken? Dat vinden we niet altijd fijn. Het is bovendien logisch dat de leuke dingen de meeste aandacht krijgen. Maar naar de supermarkt gaan, die elektriciteitsfactuur betalen, nieuwe schoenen voor de kinderen kopen… Op een of andere manier moeten die kosten verdeeld worden. Dat gebeurt meestal op een van de volgende manieren:

• Eén van beide partners regelt en overziet alle geldzaken, zowel de inkomsten als de uitgaven. Een variant hierop is het ‘zakgeldsysteem’, waarbij de andere partner geld krijgt om een aantal zaken te betalen of voor vrije bestedingen. Aan de ene kant kan het nuttig zijn dat één partner nauwgezet het hele gezinsbudget overziet. Aan de andere kant vraagt dit om een ijzersterk vertrouwen en kan zo’n methode de andere partner een gevoel van afhankelijkheid geven.
  
  
• Elke partner regelt zijn eigen geldzaken en er is een gezamenlijke rekening voor het huishouden en de kinderen. Beide partners stemmen met elkaar overeen om elk de helft te storten op een gezamenlijke rekening. Een variant hierop is dat er een specifiek bijdragepercentage wordt afgesproken. De ene partner vult het potje bijvoorbeeld 60% en de andere 40%. U kunt dit percentage laten bepalen door de hoogte van het individuele inkomen, het aantal kinderen van elke partner, hoeveel tijd elk kind in het gezin doorbrengt, enzovoort. Hoewel dit voor veel gezinnen het meest faire model lijkt, vraagt het ook extra administratieve inspanningen.

De ‘beste’ oplossing kan voor elk gezin anders zijn. Beide partners moeten op zoek naar een formule die ze billijk voor het gezin ervaren. Opnieuw is open communicatie hierbij het sleutelwoord. Als de kostenverdeling niet goed aanvoelt, is het vaak moeilijk om dat bespreekbaar te maken. Als een plusmama of pluspapa haar of zijn bijdrage ter discussie stelt, kan de natuurlijke ouder van de kinderen dat zien als een aanval op haar of zijn kinderen. Als de communicatie stopt, beginnen de misverstanden.

Hetzelfde bedrag sparen voor alle kinderen, of niet?

Patchworkgezin, mozaïekgezin, fusiegezin, mikadogezin, … Welke naam u er ook op kleeft: elk nieuw samengesteld gezin vergt niet alleen heel wat organisatietalent, maar ook goede afspraken over zak- en spaargeld voor de kinderen.

De moeilijkste vraag is dikwijls of er voor alle kinderen evenveel gespaard of aan zakgeld uitgegeven wordt. Door afspraken met de vorige partner of het extra zakgeld van de grootouders komen in de meeste gezinnen de partners vaak tot een verdeling die niet voor alle kinderen identiek is. U kan streven naar een gelijke verdeling, maar lukt dat niet, doet u er goed aan om de verschillen te benoemen en op basis daarvan een bedrag af te spreken dat jullie billijk vinden. Als u er tenslotte uit bent, is het belangrijk om ook naar de kinderen toe transparant te zijn zodat zij begrijpen waarom er verschillen zijn.

Tot slot: afhankelijk van de relatie met uw ex-partner kan het ook een idee zijn om samen met hem of haar te sparen voor jullie gezamenlijke kinderen. Kijk hier naar de beste spaaroplossing.